در نسخهی 2.1 فونت دیباج چه تغییراتی میبینیم؟
بسته حرفهای فونت دیباج شامل 9 وزن و سه سبک ضخامتی است. تغییر در کنتراست سبکهای ضخامت در این فونت آن رابرای کاربردهای مختلف مناسب کرده است. این تغییر ضخامت، حالت کم کنتراست یا مونولاین تا حالت پرکنتراست را شامل میشود. با تغییر در کنتراست ضخامت در عرض حروف تغییری ایجاد نمیشود.
علاوه بر تغییر در لحن حروف در کنتراستهای مختلف، از این امکان می توان برای کنترل وضوح حروف در مدیا چاپ و دیجیتال استفاده کرد تا بهترین وضوح و بهترین سطح خوانایی حاصل شود.
در این بسته کنتراست ضخامتی مدیوم، همان ضخامت اولیه فونت دیباج است که در بستههای دیگر بدون پسوند med آمده است. به مطور مثال Regular Med همان Regular در بستههای اقتصادی و نیمهحرفهای است.
در حالت کم کنتراست زوایای قلم به 90 درجه تغییر کرده و برش انتهایی قلم نیز مانند نسخه اولیه فونت نیست. این اتفاق باعث سادگی فرم حروف می شود.
نسخه متغیر یا وریبل این فونت تنوع بیشتری از ضخامت ها و کنتراست های ضخامتی را در اختیار کاربر قرار میدهد. این نسخه شامل متغیر وزن و متغیر کنتراست ضخامتی است.
به طور کلی حالت مونولاین این فونت، لحنی مدرن و امروزی دارد و مناسب بار ی استفاده در فضای دیجیتال و محتوا تکنولوژیکی و علمی خواهد بود. نسخه اصلی این فونت که با پسوند med همراه است، به دلیل پایبندی به اصول خوشنویسی فارسی،لحنی کلاسیک دارد و به دلیل دور زیاد، نیمه رسمی است. و در نهایت سبک پر کنتراست آن، کلاسیک، جدی و قدیمی خواهد بود.